Psoas de Spier van de Ziel

Geschreven door Anja en wordt binnenkort aangevuld met extra informatie

De Psoas “de Spier van de Ziel” omdat het een fijn gevoelig afgestemde spier is. De spier die je boven lichaam met je benen verbindt, het ligt diep in je lies en in je onderbuik naar je onderrug. Vanuit de hersenstam onderdeel van het Centrale Zenuwstelsel krijgt het belangrijke informatie door als het gaat om angst en gevaar. Het reageert op een emotionele, subjectieve waarneming en krijgt deze informatie door van de Nervus Vagus zenuw. Deze zenuw heeft als het ware een tak verbonden met de voorzijde van ons lichaam en aan de achterzijde. De achterzijde reageert om waar nodig te kunnen vluchten of vechten, we worden als het ware van achteren naar voren geduwd naar het gevaar toe om aan te vallen of van het gevaar af om te vluchten. En de voorzijde reageert wanneer we ons juist volledige moeten afsluiten wanneer vechten of vluchten niet meer mogelijk is, dan bevriezen we en dan kunnen we ons gevoel volledig op pauze zetten. Bij deze laatste situatie reageert de Psoas het intens, in eerste instantie gaat deze spier mee in de gevoelloosheid en is er niet echt een lokale pijn voelbaar. Het dient er ook juist voor om te overleven en dan wordt de pijn onderdrukt, uitgeschakeld. Het lichaam wordt door de Psoas in een schijndood gebracht, je hele lichaam verstijft en ook de adem wordt ingehouden. Je bent er even niet, delen van jou splitsen zich af. Deze gebeurtenis slaan we op in ons lichaam en als zich een soortgelijk gevoelsbeeld aandient kiest de biologie van je lichaam deze fysieke strategie om zo weer controle te krijgen over je emoties met daarbij dezelfde fysieke reacties van verstijven en adem inhouden. Als dit herhaaldelijk gebeurd gaan we dit normaal vinden en het kan ook zelfs onterecht als krachtig en zelfverzekerd ervaren worden, want je kunt immers je emoties onder controle houden. Maar zijn er ook gevolgen?

Meestal ervaren mensen vage klachten: vermoeidheid, burn-out, afnemende levenskracht en vreugde, gespannen lichaam, verlies van spier kracht, verstoring dag en nacht ritme, veel denken, vanuit je hoofd leven, fysieke en emotionele klachten. Je kunt namelijk het meedragen van onverwerkte spanning in je lichaam zien als een computer programma die geïnstalleerd is en die met alles wat je doet op de achtergrond mee doet en dus ook energie vraagt en ruimte vraagt op de harde schijf. En ieder geïnstalleerd programma vraagt af en toe ook nog eens om een update wat je kunt vergelijken met dat het onbewust vraagt om een herhaling van dezelfde gebeurtenis om je er aan te helpen herinneren dat je een programma gebruikt wie onderhoud vraagt.

Het niet aankijken van dat wat er in de Psoas ligt opgeslagen dat put je bijnieren uit. De Spier zit bovenaan op de hoogte van de bijnieren aan je wervelkolom. Bijnieren zorgen ook voor je biologische klok waardoor andere energielijnen in je lichaam ook in energiestroom verminderen. Vanuit de anatomie activeert het de heupflexers waardoor het bekken in een bepaalde mate een dwangstand naar voren of naar achter geeft, met als gevolg dat het gaat trekken aan de onderrug, dus gevoeliger wordt voor onderrug klachten. De bekkenbodem komt hierdoor op een andere plek waardoor er ook een trekkend gevoel kan ontstaan aan het diafragma wat direct invloed heeft op je ademhaling en dus niet meer goed spanning kunt afvoeren en lucht, levensenergie, kunt inademen.

Als de Psoas onder druk staat, overbelast is dan verliest het haar soepelheid, flexibiliteit maar ook haar vloeibaarheid. Ze droogt als het ware op en dat wordt voelbaar door een branderige zeurende pijn in liezen en/of onderbuik. Ook komt het vaak voor dat dit gevoel wordt waargenomen in de nek met uitwerking naar hoofd en schouders en druk op het borstbeen. Er ontstaat een algeheel gevoel van uitputting.

Als baby’tje in de buik van mama liggen we met opgetrokken beentjes. Als er veel spanning is tijdens de zwangerschap bij mama en/of papa dan krijgt het ongeboren kindje daar alles van mee. Het kan zich niet losmaken van de spanning dus dat kan als paniek en levensbedreigend worden waargenomen waarin we al heel vroeg in ons leven spanning kunnen opbouwen in de Psoas en onze levensenergie blokkeren en komt het met een onveilig gevoel ter wereld.

Door je bewust te worden wat zich afspeelt in je leven kun jij je eigen fysieke reacties op situaties leren herkennen. Je hebt ze niet bewust gemaakt, het zijn biologische reacties op de eerder plaatsgevonden situaties. Het lichaam gaat meebewegen en de Psoas zal gaan verzachten en met al haar andere verbonden lichaamsdelen kan de energie weer gaan stromen en daarmee ook de levensvreugde. Deze komt vanonder uit je buik precies daar waar de Psoas ligt, het laat je bovenlichaam weer met je benen verbinden, je krijgt een gevoel van geaard zijn, je eigen plek innemen, jezelf kunnen zijn en dat in het leven tot expressie mogen brengen.

Voel je welkom wanneer begeleiding in Trauma Verwerking wenselijk is, als ervaringsdeskundige weet ik de innerlijke weg. Wat een belangrijke start is in dit proces is om te leven vanuit zachtheid, geduldig te zijn met jezelf, goed te luisteren naar de behoeftes van het lichaam, voldoende rust te nemen, yoga te beoefenen om je hele lichaam te ontspannen en verzachten, mediteren en heel bewust je handen op de plek van de Psoas te leggen en er verbinding mee maken, zie het harde werken wat je lichaam voor je gedaan heeft tijdens intense situaties, zie het lichaam, het heeft je geholpen te overleven. En weet dat je lichaam je ook kan helpen van overleven weer terug naar het leven te komen met de Psoas als ingang.

 "Psoas, een mooie ingang naar je Ziel"