Omgaan met Pijn

Geschreven door Anja

Pijn, we zijn het gaan ervaren als lijden en dat willen we niet! Zal pijn ook een boodschap kunnen hebben? Fysieke en emotionele pijn geeft discomfort en haalt ons uit ons doen en laten. Pijn vermijden leeft in onze samenleving alleen al kijkende naar de hoeveelheid pijnstillende medicatie. Wanneer we pijn signaleren is er vaak eerst een beweging naar buiten, een projectie op de ander: jij bent de veroorzaker van mijn pijn. Misschien kun jij je eigen projecties herkennen. Dit is een hele natuurlijke beweging welke in veel gevallen beleefd wil worden en geuit wil worden. Projecteren zorgt er tijdelijk voor dat je de overweldigende pijn niet hoeft te voelen. Misschien heb jij ook ervaren dat naderhand de pijn nog steeds waar te nemen is, het is niet weg. Wat doe je dan met deze pijn? 

Als pijnvermijding leeft in onze samenleving dan wijzen we onze eigen pijn af. Waar gaat dan de energie van de pijn naartoe? Pijn heeft een innerlijk weten en nestelt zich ergens in het fysieke lichaam, het wordt opgeslagen in de vorm van spanning. We zeggen soms ook letterlijk “Ik heb het een plekje gegeven” daarmee zeggen we dus letterlijk we hebben het ergens opgeslagen in ons lichaam. Gelukkig maar dat deze mogelijkheid er is want zo kun je verder met je leven. Als we meerdere pijnen te voelen krijgen en we zouden er op dezelfde wijze mee omgaan dan gaat spanning opstapelen en creëren we onbalans in ons lichaam. Stress gerelateerde klachten wordt het dan genoemd, we komen er niet op om het pijn gerelateerde klachten te noemen want we ontkennen pijn. Daardoor delen we onze pijn niet met elkaar, we vertellen niet openlijk wat ons nou echt van binnen heeft geraakt. Wel kunnen we vol ingehouden pijn herhaaldelijk over een bepaalde situatie blijven vertellen. Het is niet afgerond want de pijn heeft nog geen aandacht gekregen.

Het is duidelijk dat Pijn een heel thema is bij veel mensen. We hebben immers voorbeelden genoeg om ons heen gezien toen we kind waren maar ook in ons volwassen zijn, dat jij je groot moet houden, niet huilen, sterk zijn, inhouden, rekening houden met de ander en vermoedelijk kun jij vanuit je eigen ervaring dit lijstje nog aanvullen. Hoe met pijn wordt omgegaan is het liefst er zo snel mogelijk weer van af en pijnstilling gebruiken of afleiding zoeken in allerlei vormen: medicijn gebruik, gaan eten, alcohol of drugs gebruik en ook dit lijstje kun je vermoedelijk aanvullen. Wat is pijn eigenlijk en waarom gaat het maar niet weg of alleen maar tijdelijk?

Pijn is in je lichaam achtergebleven op de momenten dat het te veel en te groot was om het toe te laten. Of omdat je onwetend bent hoe met pijn om te gaan, want we hebben het niet in onze opvoeding meegekregen, zo ook onze voorouders niet. En we hebben in de mensheid al zoveel geleden door oorlogen en andere ellendige situaties dat we dat ook niet meer wilde voelen en als dat maar niet aangeraakt wordt we prima verder kunnen leven. Waar gaat dan de pijn naar toe? Onverwerkte pijn wordt doorgegeven naar de volgende generatie, pijn komt terecht bij de kinderen. Daar is vaak het moment dat mensen gaan herkennen dat het kind tegen dezelfde thema's aanloopt of we herkennen de patronen van de ouders in onszelf. In het ergste geval wordt het kind niet gezien in de pijn en omdat de ouder de eigen pijn zo diep heeft weg gestopt, wordt het kind als het probleem gezien of het kind heeft een probleem. Wat over het hoofd wordt gezien is dat pijn doorgegeven is wat een ander licht laat schijnen op wat werkelijk gaande is. Voor iemand anders kan het ook een partner, een huisdier zijn of een andere dierbare. Neem maar even een moment om na te gaan wat er in jouw familielijn aan pijn ligt opgeslagen. Het zou een gezamenlijk proces mogen zijn zoals dat bij de Inheemse volkeren heel normaal is. Als daar een kind problemen heeft voelt zich de hele familie hiervoor verantwoordelijk van dat wat is doorgegeven. Het wordt gezien als een mogelijkheid om het te zuiveren en het wordt niet gezien als een probleem.

De meeste mensen leven hun hele leven met het onderdrukken van pijn. We gaan voorzichtig met elkaar om om pijn te vermijden. We willen zelf de pijn niet voelen dus je wilt al helemaal niet de veroorzaker zijn van pijn bij de ander. Dus pas op wat je zegt en wat je doet, misschien beter om niets te zeggen en zelfs te negeren. Misschien goed bedoeld vanuit het hart, maar moedigen we elkaar dan niet juist aan om pijn te onderdrukken en te negeren? Wat is dan de andere optie? Pijn toelaten? Pijn benoemen? Ja, waarom niet? Wat er gebeurd in het lichaam op het moment dat de pijn toegelaten wordt is dat er een hormonale verandering geactiveerd wordt en het natuurlijk respons daarop is dat je geholpen wordt deze pijn toe te kunnen laten, deze pijn kunt verdragen en waar nodig heeft ook het lichaam een licht roesje voor je om door de pijn heen te bewegen (bijv. tijdens een bevalling). Zou pijn juist niet een boodschapper zijn om je er aan te helpen Her-Inneren dat er nog ergens in jouw pijn ligt opgeslagen welke je kunt doorvoelen zodat jouw lichaam je ervan kan bevrijden. Zou pijn juist niet de meest waardevolle richting aanwijzer zijn in jouw leven op weg naar een vrijer leven, je bevrijden van de oude ballast. Is pijn en hoe we omgaan met pijn niet iets fundamenteels voor onze samenleving. Zouden we niet anders kijken naar iemand in pijn, in plaats van het te zien als lijden, te zien als een mogelijkheid om oude pijn los te laten. Gaan we elkaar dan werkelijk zien voorbij de pijn, voorbij het slachtofferschap, voorbij het daderschap, voorbij de situatie waar het ontstaan is en waar het door getriggerd is geraakt. Zouden we dan elkaar niet veel meer aanmoedigen om het oude zeer aan te raken om het voor onszelf en de generaties voor en na ons op te ruimen. Creëren we met elkaar dan niet een fundamentele nieuwe samenleving. 

Graag nodig ik je uit om naar de pijnlijke momenten in je eigen leven te kijken. Zijn er ook veranderingen uit voort gekomen. Was je zonder deze pijn in beweging gekomen om het anders te doen dan daarvoor. Was het niet juist de pijn die je aanzetten te kijken hierna. Zonder deze pijn had je vermoedelijk nooit naar andere manier gezocht om hier mee om te gaan. Zou pijn nuttig kunnen zijn om jezelf weer op jouw eigen unieke pad te laten uitkomen. Mag pijn dan gevoeld worden? Een innerlijke beweging van pijn lijden, naar je laten leiden door de pijn: We kunnen ons lijden leven of ons leven leiden

 

“Onder de diepste pijn liggen de diepste inzichten en talenten welke je leiden naar je wezenlijke Zijn”